Copyright : Αρχιμ. Θωμάς Ανδρέου 29-12-2013. Από το Blogger.
RSS

Ο μακαριστός Επίσκοπος Κερνίτσης κυρός Λεόντιος. Ο Ιεράρχης, ο άνθρωπος, ο ευεργέτης μου....

Πέρασαν 12 ολόκληρα χρόνια, από εκείνο το πρωινό της 24ης Νοεμβρίου του 2002, μιας μέρας που χαράχθηκε ανεξίτηλα στην μνήμη μου. Οι τελευταίες στιγμές του Επισκόπου μου, του Πνευματικού μου Πατέρα, του ανθρώπου που με τα χέρια του με κατέστησε Λειτουργό των Μυστηρίων του Θεού. Βρισκόμουν εκείνες τις στιγμές δίπλα του... Τον θυμάμαι, να βρίσκεται ασθμαίνων στο κρεβάτι του πόνου, εκεί στο επινοικιασμένο διαμέρισμα της οδού Ρόδου αρ. 1 στα Κάτω Πατήσια.  Ακόμα και σε εκείνες τις στερνές ώρες, τον έβλεπα να διατηρεί την αρχοντιά του, την επιβλητικότητα με την οποίαν έζησε, την αξιοπρέπεια με την οποίαν στάθηκε καθ' όλην την διάρκεια της ζωής του...

Η απότομη παύση... ( Κυριακή Θ' Λουκά)

Η πλεονεξία, είναι ίδιον του ανθρώπου. Η έννοια της, είναι σχετική και οριακή. Τι μπορεί να σταματήσει την ανθρώπινη πλεονεξία; Μόνον ο θάνατος! Και αυτό περιγράφει με γλαφυρότητα στην ευαγγελική περικοπή ο Χριστός μας. Χρησιμοποιεί, έναν πλούσιο, αγαπημένο θέμα ενδελεχούς αναλύσεως , του πάμφτωχου Χριστού! Έναν άνθρωπο που το μόνο οι αναζητήσεις του ξεκινούν και καταλήγουν μόνον στο κέρδος! Στην αναζήτηση αυτή, πολλές φορές συνηγορούν και οι συγκυρίες.

Η προκήρυξις της σωτηρίας των ανθρώπων..

Σήμερον ναὸς ὁ ἔμψυχος, τῆς ἁγίας δόξης, Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἡ μόνη ἐν γυναιξίν, εὐλογημένη Ἁγνή, προσφέρεται τῷ Ναῷ, τῷ νομικῷ κατοικεῖν εἰς τὰ Ἅγια, καὶ χαίρουσι σὺν αὐτῇ, Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα τῷ πνεύματι, καὶ παρθενικαὶ χορεῖαι, τῷ Κυρίω ᾄδουσι ψαλμικῶς μελῳδοῦσαι, καὶ τιμῶσαι τὴν Μητέρα αὐτοῦ.[1] Μέσα στον λειτουργικό χρόνο της Εκκλησίας, υπάρχουν ημέρες αφιερωμένες στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Ημέρες μοναδικές που τονίζουν ένα γεγονός το οποίον συνδέεται με την επίγεια ζωή Της. 

Ιερός Χρυσόστομος, ο υιός της υπομονής !

Ποίος κάλαμος, η ποία διφθέρα είναι ικανά να σκιαγραφήσουν  τα αποτυπώματα μιας συναρπαστικής ζωής, ενός τόσο μεγάλου Πατέρα της Εκκλησίας του Χριστού, όπως του σήμερον εορταζομένου Ιερού Πατρός, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου; Του ανθρώπου που με την ζωή του ,έγινε σύμβολο υπομονής στις θλίψεις της ζωής.

Ένας αγαπημένος Άγιος...

Στον Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Τριάδος Πειραιώς, υπάρχει ένα μικρό Παρεκκλήσιο. Στον χώρο αυτό, φιλοξενήθηκε για λίγες ώρες έως ότου μεταβεί στην Αίγινα για να ταφεί, το πολύπαθο σώμα ενός από τους πλέον αγαπημένους Αγίους του λαού μας,του Αγίου Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως, του Θαυματουργού... Εκατοντάδες άνθρωποι περνούν από εκεί καθημερινά, να ανάψουν ένα κερί και να προσευχηθούν στον άγιο με το γλυκύτατο πρόσωπο, την σεβάσμια φυσιογνωμία που όταν διαβάσει κάποιος τον βίο του, αντιλαμβάνεται τι σημαίνει να κερδίζεις τον παράδεισο , ζώντας στην γη... Ο Άγιος, γεννήθηκε στην Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης την 1η Οκτωβρίου του 1846 από ευσεβείς γονείς που δεν μπορούσαν να γνωρίζουν ότι το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους, έμελλε να γίνει ο Άγιος του 20ου αιώνα...

Στους Ταξιάρχες των άνω δυνάμεων...

Πως μπορεί να γνωρίσει ο άνθρωπος το μυστήριον της Θείας Δημιουργίας, μέρος της οποίας είναι και ο αόρατος και άυλος κόσμος των Αγίων Αγγέλων και Αρχαγγέλων; Πως μπορεί ο άνθρωπος να αντιληφθεί το μέγεθος της ουρανίου παρουσίας των Αγίων Αγγέλων στην ζωή του; Πως μπορεί ο χοϊκός και φθαρτός άνθρωπος να περιγράψει την ασώματη παρουσία;  Στην σημερινή εορτή, ο άνθρωπος, η κορωνίδα της Θείας Δημιουργίας, καλείται να εντρυφήσει στον Ουράνιο κόσμο των Αγίων Αγγέλλων και Αρχαγγέλων ,περί του οποίου αύλου κόσμου και της αμέσου σχέσεως του με τον δικό μας ανθρώπινο κόσμο θα ομιλήσω σήμερα στην αγάπη σας, αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί .

Σε τι Θεό πιστεύουμε;

Ο σεβασμός προς τους νεκρούς, αποτελεί, εκτός από δείγμα πολιτισμού και ανθρωπιάς, καθήκον επιβεβλημένον για κάθε άνθρωπο που θέλει να πιστεύει στον Θεό! Ότι καταγράψει η πένα μου παρακάτω, θα αποτελέσει σκέψεις υπό το βάρος της θλίψεως, των γεγενημένων ερωτηματικών που απορρέουν από το ερώτημα: Σε τι Θεό πιστεύουμε; Η Μητρόπολις μας, πενθεί, για την κοίμηση ευλαβούς Ιερέως που επί δεκαπενταετία σχεδόν, διακόνησε με αυταπάρνηση μιαν από τις πλέον ιδιότυπες ενορίες όχι μόνον της Μητροπόλεως Ελευθερουπόλεως, αλλά ολοκλήρου της Ελλαδικής Εκκλησίας! Ένα χωριό, που κατά το ήμισυ αποτελείτε από νεοημερολογίτες και κατά το ήμισυ από παλαιοημερολογίτες. Δύο Ιερείς, δύο Εκκλησίες με ξεχωριστό ποίμνιο.

Η λογική του Θεού... ( Παραβολή πλουσίου και του πτωχού Λαζάρου)

Πολλές φορές, διερωτηθήκαμε γιατί θα πρέπει να υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες. Γιατί θα πρέπει να υπάρχουν πλούσιοι και πτωχοί, γιατί θα πρέπει ο ένας να ευημερεί και ο άλλος να υποφέρει. Αυτό, στο τέλος το χρεώνουμε στο Θεό, σαν να είναι υπαίτιος Εκείνος, αυτής της λογικής που οι άνθρωποι έχουν δημιουργήσει.