Copyright : Αρχιμ. Θωμάς Ανδρέου 29-12-2013. Από το Blogger.
RSS

Στην αλλαγή του χρόνου...

Σε λίγες ώρες, ο χρόνος αλλάζει...Με εκδηλώσεις χαράς και αισιοδοξίας ο πλανήτης περνά από το έτος 2014 στο έτος 2015 μετά Χριστόν. Αλλάζει τον χρόνο, λησμονώντας Εκείνον, τον άχρονο, που Το Όνομα Του, διαχώρισε τον ανθρώπινο χρόνο στην προ και στην μετά Χριστόν εποχή. Σε λίγες ώρες, η Ελλάδα αποχαιρετά έναν δύσκολο χρόνο μεταξύ των τελευταίων ετών. Ένας υπερήφανος και αξιοπρεπής λαός που κατάφερε παρά την ανέχεια και τις πολλές δυσκολίες που τον έφεραν αντιμέτωπο,με πολλά προβλήματα, να συνεχίσει να χαμογελά και να ελπίζει.



       Ένα λαό που στάθηκε ορθός σε χρόνια σκλαβιάς και φυλακής, κατοχής και εμφυλίου πολέμου, έναν λαό που τον πολιτισμό και την κουλτούρα του δεν τα κράτησε ποτέ για τον ίδιο, παρά τα χάρισε γενναιόδωρα και στους άλλους, σε όσους σήμερα βλέπουν με διάθεση σκωπτική τους Έλληνες να αγωνίζονται να κρατηθούν, να επιβιώσουν να μην καταδικαστούν σε πενία πνευματική. Ο υπέροχος και ευγενής λαός μας, ξεχώρισε για την σκέψη του και τον στοχασμό του. Ανέδειξε και θέλω να πιστεύω πως συνεχίζει και θα συνεχίζει να αναδεικνύει σκεπτόμενους στοχαστές! 
      Οι πραγματικά πνευματικοί άνθρωποι σε αυτόν τον τόπο σιώπησαν και έδωσαν αγόγγυστα την θέση τους σε άλλους που δεν την δικαιούνται. Σε ανθρώπους που μπέρδεψαν την σκέψη με την πολιτική ιδεολογία που στάθηκαν σιωπηροί εμπρός στο δράμα, εύλαλοι εμπρός στην προβολή, άλαλοι εμπρός στην καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, εμπρός στην απαξία της ανθρώπινης ζωής! Πνευματικοί άνθρωποι θεωρούνται μόνον όσοι μπορούν να κρατήσουν την φωνή τους δυνατή. Στην πραγματικότητα όμως, οι σκεπτόμενοι σιώπησαν αφήνοντας τους ανοίκειους άρπαγες της ψευτοκουλτούρας να διατυπώνουν θέσεις που οι ίδιοι δεν πιστεύουν, τις οποίες δεν υπερασπίζονται πραγματικά.  
     Πιστέψαμε σε πρόσωπα φθαρτά μέσα στο χρόνο. Αρνηθήκαμε σθεναρά τον δημιουργό του χρόνου χάριν Του Οποίου σήμερα περνούμε σε άλλον, καινούργιο χρονικό υπολογισμό. Ξεχάσαμε τον Χριστό γιατί θυμόμαστε μόνον όσους μπορούν να μας πείσουν, εμάς, ακόμα και αν δεν μπορούν να πείσουν τους εαυτούς τους... Ο χρόνος αλλάζει! Η σκέψη μας; Σε αυτό πάσχουμε οι άνθρωποι. Αδυνατούμε πλέον να σκεφθούμε και αυτή είναι η μεγαλύτερη τιμωρία μας. Είναι μεγάλη ευκαιρία λοιπόν , για εμάς, τους απογόνους του περικλέους των φιλοσόφων Έθνους, να αντιληφθούμε πως η δύναμη της σκέψης, του λόγου και της γραφής αποτελούν τα αρχέγονα όπλα του επαναστατημένου πολλάκις λαού μας. Όπλα, των οποίων η δύναμις και η αξία ουδέποτε παύει να ισχύει. 
Πράγματι, μόνοι δεν μπορούμε να το καταφέρουμε αυτό! Οι άνθρωποι, μεταβλητοί στο πέρασμα του χρόνου, είναι καταδικασμένοι να περάσουν σε κάποια στιγμή, στο παρασκήνιο. Πότε θα αντιληφθούμε πως χρειαζόμαστε τον Θεό που απαρνιόμαστε; Πότε θα καταλάβουμε επιτέλους πως μετατρέψαμε την ζωή μας σε κόλαση, έννοια στην οποίαν δεν πιστέψαμε ποτέ; Πότε να αποδεχθούμε την αδυναμία της οριακής δύναμης μας ;
      Ο χρόνος αλλάζει. Το 2015, βρίσκει τον λαό μας να το περιμένει με χαρά και ας μην γνωρίζει τι θα συμβεί μέσα στα χρονικά πλαίσια αυτού του έτους. Το ότι το υποδέχεται με χαρά, δείχνει την έκφραση της ελπίδας μας , την προσδοκία για καλύτερες ημέρες που θα επαναφέρουν τα χαμόγελα, που θα αντικαταστήσουν την θλίψη. Σήμερα αυτό προσδοκώ. Αυτό περιμένω. Τις ημέρες που το παρελθόν δεν θα επισκιάζει το παρόν γιατί εγγύηση θα έχει το μέλλον! Έχει μέλλον αυτός ο τόπος! Έχουν μέλλον οι Έλληνες! Ματαίως κοπιάζουν όσοι στοιχημάτισαν στην καταστροφή μας. Ξέχασαν τον παράγοντα Θεό! Τον ξέχασαν γιατί τον απαρνήθηκαν. Εμείς, τον ξεχάσαμε αλλά δεν τον λησμονήσαμε. 
    Θέλω μέσα από εδώ, αντικρίζοντας την παγωμένη φύση να αποτυπώνεται στο λευκασμένο Παγγαίο, να ευχηθώ σε όλους, το νέο έτος να ξυπνήσει την παγωμένη μας σκέψη, ώστε να έχουμε την δυνατότητα αλλαγής στην καθημερινή ζωή μας. Εύχομαι ο νέος χρόνος να φέρει την εν Χριστώ ευτυχία στην ζωή μας. την αληθινή ευημερία που δεν προσμετράται σε αριθμούς, που δεν υπολογίζεται αλλά εκφράζεται μέσα από τα συναισθήματα που παραμένουν αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου! Χρόνια αληθινά, χρόνια γεμάτα από εσωτερική πληρότητα και εξωτερική, οντολογική  χαρά! Τότε η δυστυχία μπορεί να αποτελέσει ένα συναίσθημα που μόνον ο παλαιός χρόνος μπορεί να συμπαρασύρει μαζί του! Αδελφοί μου: ευλογημένος από τον Θεό ο νέος χρόνος!

                                                                                                    π. Θωμάς Ανδρέου  

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου